kleine oplossing voor grote problemen

22 augustus

kleine oplossing voor grote problemen

ik heb nog nooit zo verbaasd en hard gelachen als toen ons huismeisje vrijdag een lange zwarte jurk en sluier aantrok om naar de moskee te gaan en vervolgens zondagochtend even vrolijk naar de mis in de Rooms Katholieke kerk vertrok. Bidden is fijn Selma! Iedereen vindt het reuze grappig maar eigenlijk vind ik het ook wel vooruitgang. Als alle moslims nou eens op zondag naar de kerk gingen en alle christenen op vrijdag naar de moskee, volgens mij is wereldvrede dan een stuk dichterbij. Ons huismeisje heeft in ieder geval met iedereen het beste voor.

vanochtend was er een feestelijke opening van twee waterputten. Ze maken deel uit van een project van een Amerikaans fonds gerund door een Tanzaniaanse vrouw. Samen met de Ambassadrice van Seychelles, zes journalisten en nog wat staff ging ik mee de bush in door lange hobbelige weggetjes in de brandende zon. We waren allemaal verbaasd over de armoede van de mensen en het vieze water wat ze eerst dronken. Voor de meesten was het ondenkbaar dat je ieder kopje thee op een vuurtje moest koken, dat je als zestig jarige niet eens een bed had en toch zo vrolijk kon zijn. Het is gek, want als Europeanen met dat soort medelijden naar Tanzania kijken loopt iedereen te klagen. Maar zelf zijn degenen die beter af zijn net zo geschokt door het super eenvoudige leven van de mensen 'upcountry'.

Voor het eerst valt me op wat huismeisjes eigenlijk doen. Pas nu ik weet hoeveel werk zelfs een klein appartementje in A'dam kan opleveren begrijp ik hoeveel werk die meisjes hebben. Doe dit, doe dat. Het betekent dat je huisdieren kunt houden zonder eten te hoeven geven. Dat je huilende babies aan hun zorgen kunt overlaten. Dat je nooit kleren hoeft te wassen of schoon hoeft te maken. De dada's doen het niet voor hun eigen huis maar voor de eigenaars, die zelf alleen bezig zijn met werk werk werk. En als ze daar even niet mee bezig zijn klagen ze er wel over.

Het is natuurlijk heel gewoon, al zolang er mensen zijn werken ze voor elkaar en met elkaar. Maar als ik mijn kamer wil vegen, en dat wil ik ongeveer iedere dag, dan ga ik op zoek naar een bezem, en niet heel hard DADA roepen. Of als mijn glas niet goed schoon is, dan was ik het nog even om, in plaats van eens even flink te gaan foeteren. Het is nog een lange weg voordat ik een echte Tanzaniaanse ben!