die Nederlanders toch

29 oktober

die Nederlanders toch

Donderdag was er een feestje met alleen maar Nederlandse vrouwen, ergens in een mega villa die vroeger van de ambassade was maar nu 'afgekeurd'. Dus... 50 blanken die allemaal jouw taal spreken en o verassing, elkaar ook nog eens allemaal kennen. Honestly, ik kende helemaal niemand. Hoor je ineens weer Brabants, nou ik kan je vertellen dat er leukere dingen zijn. Van die types die naar de supermarkt  gaan om 'gewoon even alles te kopen wat er lekker uitziet'. Van die types die veel te lange benen, brede schouders en geen borsten hebben, laat staan billen en toch denken dat ze kunnen dansen en Kiswahili spreken zonder accent. Met veel te grote huizen, veel te weinig te doen en alle geld van de wereld om creatieve cursussen te volgen en jogalessen te nemen en iedere dag te gaan lunchen in het Movenpick. Die maar weer eens bevestigen dat Nederlanders niet weten hoe je je aantrekkelijk kunt kleden en kappen.

Van die types zoals ik dus.

Maar goed, best grappig, alles bij elkaar vooral als je er achter komt dat de vrouw die je een lift geeft al drie jaar je bijna-buurvrouw is en je elkaar nog nooit hebt gezien, terwijl ik toch dacht de buurt te kennen. Ik weet zeker dat ik er vanaf volgende week een paar mensen bij heb in town om te groeten als ik van mijn ene klant naar de andere wandel of met een vriendinnetje ga lunchen. Kijk, het is niet dat ik niet ga lunchen, maar in het Nederlands klinkt het gewoon zo decadent en stiekem ben ik ook jaloers dat ze allemaal weten waar je kaas kunt kopen, terwijl ik dat soort winkels nooit zie.

Vanavond feest! Diner onder de boom en movienight tot we erbij neervallen. Dan zwemmen en ontbijten, wat hebben we toch ook goed leventje. Ik zal er niet bij vertellen dat we sinds vanochtend vroeg hebben staan boenen en schrobben zodat ik meer voel om lekker naar bed te gaan en mijn spieren te ontspannen. Iedereen loopt te grinniken dat ik een dikke kont krijg en zelfs borsten dus ik denk dat ik voorlopig niet meer ga ontspannen maar juist wat vaker de vloer ga dweilen tot het pijn doet in mn billen. Want het is echt waar, ik wordt een Afrikaanse big mama zo.