schoolreisje

06 juli

schoolreisje

zo daar zijn ze dan. het is me wat, na een jaar of nog langer denken, plannen, redeneren, overleggen, overnieuw beginnen, koppijn en buikpijn van de zenuwen stonden daar dan ineens 13 nieuwelingen op het vliegveld, met bleke koppies van het niet slapen en eten, en van hun eigen zenuwen ook. in de afgelopen week hebben ze me genoeg om handen gegeven met vragen, tranen, grappige verhalen over hun nieuwe families, hun observaties van dit land. we hebben ze in het diepe gegooid, en meteen een lange fietstocht door de stad gemaakt door wijken waarvan ik het bestaan niet had bevroed, zo arm. maar ook langs een local cinema waar je voor 10 cent televisie kan kijken, en langs een casino waar de buschauffeurs hun dagloon hopen te verdubbelen voor een gram coke. we hebben in de geest van vrijwilligerswerk bomen geplant, naar het strand geweest, swahili geleerd en veel gepraat en gelachen.

had ik de eerste twee weken alle vrijheid voor feestjes en dates en vrienden 's nachts, nu ben ik 's avonds zo moe dat ik met een half oor naar mijn ouders swahili oefeningen luister, mijn overdenkingen opschrijf en in bed kruip met vieze voeten en al. maar het is heerlijk een eigen huis te hebben en de dingen te leren die daar bij horen, zoals met je staff omgaan... een hele ervaring!

tis tijd.